หน้าที่ (Function) ของ Noun Clause

Noun Clause
เมื่อนำมาใช้อย่างนาม หรือเสมือนเป็นคำนาม ก็ย่อมทำหน้าที่ได้เช่นเดียวกับคำนามทั่วๆไป ในทางไวยากรณ์ภาษานั่นคือ

1)เป็นประธาน (subject) ของกริยาได้ เช่น

What she is doing seems very difficult.
สิ่งที่หล่อนกำลังทำอยู่ ดูเหมือนว่ายากมา
(What she is doing เป็นประธานของกริยา seems)
Where he lies is not known.
เขาอยู่ที่ไหนยังไม่มีใครรู้

2) เป็นกรรม (Object) ของกริยาได้ เช่น

I want to know where she lives.
ผมอยากรู้ว่าหล่อนอยู่ที่ไหน
(Where she lives เป็นกรรมของกริยา know)
He promised that he would pay back the debt.
เขาให้สัญญาว่า เขาจะใช้หนี้คืนให้
(that he would pay back the debt เป็นกรรมของกริยา promised)

3) เป็นกรรม (Object) ของบุรพบท (Preposition) ได้ เช่น
Wanna laughed at what you said.
วรรณหัวเราะเยาะสิ่งที่คุณพูด
(What you said เป็นกรรมของ at)
She is waiting for what she wants.
หล่อนกำลังรอคอยสิ่งที่หล่อนต้องการ
(What she wants เป็นกรรมของ for)

4) เป็นส่วนสมบูรณ์ (Complement) ของกริยาได้ เช่น
This is what you want.
นี้คือสิ่งที่คุณต้องการ
(What you wan เป็นส่วนสมบูรณ์ของกริยา is)
It seems that it is impossible.
ดูเหมือนว่า มันเป็นไปไม่ได้
(that it is impossible เป็นส่วนสมบูรณ์ของกริยา seems)
He has become what we expected.
เขาได้เป็นอย่างที่เราคาดไว้แล้ว
(What we expected เป็นส่วนสมบูรณ์ของกริยา become)

5) เป็นคำซ้อนของนามตัวอื่นได้ (Appositive) เช่น
His belief that coffee will keep him alert is incorrect.
ความเชื่อของเขาที่ว่า กาแฟจะทำให้เขาตื่นอยู่เสมอนั้นไม่ถูกต้อง
(that coffee will keep him alert เป็นคำซ้อนของ belief)
The news that he intended to come gave us much pleasure.
ข่าวที่ว่าเขาตั้งใจมานั้นทำให้เรามีความยินดีมาก
(that he intended to come เป็นคำซ้อนของนาม news)