เรียนภาษาอังกฤษ เรื่องการใช้ have to, have got, to had better

ถาม เมื่อพูดถึง Verb to have เราก็มักจะพบเห็น have to, have got to, และ had better อยู่เสมอ ใคร่ขอทราบว่า คำเหล่านี้มีหลักการใช้อย่างไร ? กรุณาอธิบายให้ฟังด้วยครับ

ตอบ have to แปลว่า “ต้อง, จำเป็นต้อง” (=must) ใช้แสดงถึงพันธะหน้าที่ภารกิจจำเป็นที่ต้องกระทำ หลัง have to ต้องใช้กริยาช่อง 1 ตลอดไป เช่น

I have to leave now. ผมจำเป็นต้องกลับเดี๋ยวนี้

He has to go to school from Monday to Friday.

เขาจะต้องไปเรียนหนังสือตั้งแต่วันจันทร์ถึงวันศุกร์

อนึ่ง ประโยคบอกเล่าที่มี have to เมื่อทำเป็นคำถามหรือปฏิเสธต้องใช้ Verb to do เข้ามาช่วย จะเอา have (หรือ has) ขึ้นไปไว้ต้นประโยคเมื่อเป็นคำถาม หรือเติม not หลัง have, has เมื่อต้องการให้เป็นปฏิเสธหาได้ไม่ เช่น

คำถาม : Do I have to leave now? ผมจำเป็นต้องไปเดี๋ยวนี้หรือ?

(อย่าใช้ Have I to leave now?)

ปฏิเสธ : I don’t have to leave now. ผมไม่จำเป็นต้องไปเดี๋ยวนี้

(อย่าใช้ I haven’t leave now.)

คำถาม : Does he have to go to work?

เขาจะต้องไปทำงานหรือ?

(อย่าใช้ Has he to go to work?)

ปฏิเสธ : He doesn’t have to go to work.

เขาไม่จำเป็นต้องไปทำงาน

(อย่าใช้ He hasn’t to go to work.)

หมายเหตุ have to ใช้ได้กับเหตุการณ์ที่เป็นปัจจุบันและอนาคต รูปอดีตของ have to คือ had to

Have got to คำแปลเช่นเดียวกับ have to นำมาใช้ในภาษาพูดแทน have to และนิยมย่อ have หรือ has เข้ากับสรรพนามเสมอ หรือ ย่อเข้ากับ not เมื่อประโยคนั้นเป็นปฏิเสธ กรณีทำเป็นคำถาม ให้เอา have หรือ has ในคำว่า have ( หรือ has) got to ขึ้นไปไว้ต้นประโยคได้ เช่น

Affirmative (บอกเล่า)
Negative (ปฏิเสธ)
Interrogative (คำถาม)
He’s got to go.
He hasn’t got to go.
Has he got to go?
I’ve got to do.
I haven’t got to do.
Have I got to do?
John’s got to come.
John hasn’t got to come.
Has John got to come?

–       
Had better (ให้รวมถึง had rather, had sooner) แปลว่า “ควรจะ…ดีกว่า” หลัง had better ตามด้วย Verb ช่อง 1 (เป็น Infinitive Without “to”) ใช้ในกรณีที่คิดว่าจะเป็นการดีที่จะกระทำอย่างหนึ่งอย่างใด หรือ เหมาะสมที่จะประกอบกิจนั้นๆ ในเวลานั้น แม้จะมีรูปเป็นอดีต (Past) แต่ความหมายเป็นปัจจุบัน (Present) โดยปกติเวลาพูดหรือเขียนมักจะย่อ had เป็น ‘d เข้ากับตัวประธานเสมอ ใช้ได้กับทุกพจน์และทุกบุรุษ เช่น

You had better start your work tomorrow.

(=You’d better start your work tomorrow.)
คุณควรจะเริ่มงานของคุณวันพรุ่งนี้ดีกว่า

I had better go back now.

(=I’d better to go back now.)
ผมควรจะกลับเดี๋ยวนี้ดีกว่า

She had rather walk there.

(= She’d rather walk there.)

หล่อนควรจะเดินไปที่นั่นดีกว่า

He had sooner die than admit that he was wrong.)
เขาควรจะยอมตายเสียดีกว่าที่รับว่าเป็นผู้ผิด

Start, go, walk, และ die เป็น Infinitive Without “to”)
ระวัง ! ประโยคบอกเล่าที่มี had better ฯลฯ เป็นต้นนั้น เมื่อทำเป็นปฏิเสธให้เติม not หลัง better หรือ rather เท่านั้น อย่าได้คิดริไปเติมหลัง had เป็นอันขาด (เพราะมีหลายคนเข้าใจเช่นนั้น) และเมื่อทำเป็นคำถามก็ให้เอาเฉพาะ had ตัวเดียวขึ้นไปไว้ต้นประโยค เช่น

บอกเล่า : She had better stay here alone.

หล่อนควรจะพักอยู่ที่นี่ตามลำพัง

ปฏิเสธ : She had better not stay here alone.

(อย่าใช้ She had not better stay here alone.)
หล่อนไม่ควรพักอยู่ที่นี่ตามลำพัง

คำถาม : Had she better stay here alone?

(อย่าใช้ Did she have better stay here alone?)
หล่อนควรพักอยู่ที่นี่ตามลำพังหรือ?