เรียนภาษาอังกฤษ เรื่อง การใช้ Infinitive Without to
การใช้ Infinitive Without “to”
ถาม : Bare-Infinitive หรือ Infinitive Without to นำมาใช้เมื่อไร ขอให้อธิบายมาอย่างละเอียดด้วย
ตอบ : Bare-Infinitive หรือ Infinitive without to จะนำมาใช้ทั้งทางด้านการพูดและการเขียน ก็ในกรณีต่อไปนี้เท่านั้นคือ
1. Infinitive ที่เคยมี to นำหน้า (to-infinitive) จะไม่มี to นำหน้า (bare-infinitive) ทันที เมือไปวางอยู่หลังกริยาพิเศษ (Anomalous Verb) 14 ตัวนี้คือ
do, does, did, will, would, shall, should, can, could, may, might, must, need, dare เช่น
She doesn’t speak to me.
(อย่าใช้ : She doesn’t to speak to me.)
หล่อนไม่พูดกับผมเลย
We shall study French next week.
(อย่าใช้ : We shall to study French next week.
พวกเราจะเรียนภาษาฝรั่งเศสสัปดาห์หน้า
Jack can play football very well.
(อย่าใช้ : Jack can to play football very well.
They must go there at once.
(อย่าใช้ : They must to go there at once.)
พวกเขาจะต้องไปที่นั่นทันที
He may do it any time if he wants to.
(อย่าใช้ : He may to do it any time if he wants to.)
เขาอาจจะทำเวลาใดก็ได้ ถ้าเขาต้องการ
I need go to see him.
ผมต้องการไปพบเขาให้ได้
She dare stay here alone.
หล่อนกล้าอยู่ที่นี่โดยลำพังได้
หมายเหตุ :
(1) Infinitive ที่ตามหลัง do, does, did, need, dare ไม่ต้องมี to นำหน้านั้น ก็เฉพาะเมื่อใช้อย่งกริยาพิเศษตามที่กล่าวมาแล้วเท่านั้น แต่ถ้ากริยาพิเศษเหล่านี้นำมาใช้อย่างกริยาธรรมดา (Ordinary) ทั่วไปแล้ว Infinitive จะต้องมี to นำหน้าเสมอ (ดูลักษณะข้อความของประโยคเอา) เช่น
He did it to please his boss.
เขาทำอย่างนั้นเพื่อเอาใจเจ้านายของเขา
You don’t need to go yet.
คุณยังไม่จำเป็นต้องไป
These students won’t dare to disobey their teacher.
นักศึกษาเหล่านี้ไม่กล้าที่จะฝ่าฝืนครูของเขา
2. Infinitive ที่มาตามหลัง Verb to be (is, am, are, was, were) หรือหลัง Verb to have (has, have, had) ในกรณีที่เป็นการแสดงคำสั่ง, คำขอร้องให้กระทำกิจนั้นๆ หรือเป็นภารกิจที่พึ่งกระทำ Infinitive ต้องมี to นำหน้าตลอดไป เช่น
He is to go back now.
เขาควรจะกลับไปเดี๋ยวนี้เสีย
I am to start my work at once.
ผมจะเริ่มงานของผมทันที
You are to go to the headmaster’s room today.
คุณต้องไปที่ห้องอาจารย์ใหญ่วันนี้
3. กริยา ought และ used ต้องตามด้วย Infinitive มี to เสมอ เช่น
You ought to stay at home.
คุณควรจะพักอยู่ที่บ้าน
I used to live in America.
ผมเคยอยู่อเมริกามาก่อน
(2) Infinitive ที่เคยมี to นำหน้า จะไม่มี to นำหน้า (bare-Infinitive) ทันที เมื่อไปวางอยู่หลังกริยาซึ่งไม่มีการเคลื่อนที่ หรืออยู่หลังกริยาที่แสดงความรับรู้ (Verb of Preception) อันได้แก่กริยาต่อไปนี้ (เท่าที่พบเห็นมี 18 ตัว) คือ
See
|
เห็น
|
Let
|
ยอมให้, อนุญาตให้
|
Hear
|
ได้ยิน
|
Make
|
ทำให้
|
Feel
|
รู้สึก (ว่า)
|
Help
|
ช่วย
|
Watch
|
เฝ้าดู, จ้อง
|
Smell
|
ได้กลิ่น
|
Bid
|
สั่ง
|
Sense
|
รู้สึก
|
Know
|
รู้(สึก)ว่า
|
Notice
|
สังเกต, ดู
|
Look at
|
มอง
|
Observe
|
สังเกต, ดู
|
Behold
|
สังเกตเห็น
|
Perceive
|
รู้, รับรู้, เห็น
|
Overhear
|
บังเอิญได้ยิน
|
Listen to
|
ฟัง
|
เช่น : I saw him walk across the road.
(อย่าใช้ : I saw him to walk across the road.)
We heard her sing at the restaurant.
(อย่าใช้ : We heard her to sing at the restaurant.)
พวกเราได้ยินเธอร้องเพลงอยู่ที่ภัตตาคาร
They perceived the fish to swim.
(อย่าใช้ : They perceived the fish to swim)
พวกเขาดูปลาว่ายน้ำ
My teacher let me go home.
(อย่าใช้ : My teacher let me to go home.)
ครูของผมอนุญาตให้ผมกลับบ้านได้
I will let you use my rubber.
(อย่าใช้ : I will let you to use my rubber.)
ผมจะอนุญาตให้คุณใช้ยางลบของผม
หมายเหตุ :
· กริยาที่กล่าวมานี้ บางตัวเมื่อไม่ใช้ Infinitive มี to ตามหลัง แต่อาจใช้กริยาที่เติม ing ซึ่งมีความหมายวา “กำลัง…..” ไปตามหลังได้ ได้แก่กริยาต่อไปนี้ :
See
|
Find
|
Watch
|
Sense
|
Observe
|
Feel
|
Hear
|
Smell
|
Notice
|
think
|
เช่น I saw him write = I saw him writing.
I felt her heart beat. = I felt her heart beating.
ฉันเห็นเขาเขียนหนังสือ
ฉันรู้สึกว่าหัวใจของหล่อนเต้น
(จริงอยู่ที่ประโยคทั้ง 2 ข้างบนนี้ มีความหมายเหมือนกัน แต่ทางพฤติกรรมแล้ว ผู้ฟัง “เห็นภาพ” ต่างกัน ขอให้เข้าใจตามนี้นะครับ)
We watched them play football.
= We watched them playing football.
พวกเราดูเขาเล่นฟุตบอล
อย่างไรก็ตาม ก็มิได้หมายความว่า จะใช้กริยาเติม ing ตามหลังได้ทุกตัวเสมอไป บางตัวก็ใช้แต่ bare-infinitive เท่านั้น เช่น
ผิด : I let him coming in.
ถูก : I let him come in.
ผมอนุญาตให้เขาเข้ามาข้างในได้
ผิด : She made this baby crying.
ถูก : She made this baby cry.
เธอทำให้เด็กคนนี้ร้องไห้
· การใช้ Infinitive Without to (หรือ bare-infinitive) คือ Infinitive ไม่มี to เช่นว่านี้ ก็เฉพาะเมื่ออยู่ในรูปประโยค Active voice เท่านั้น ถ้าอยู่ในรูปประโยค Passive Voice แล้วจะต้องใช้ to เสมอ เช่น
Active : I heard her sing there.
Passive : She was head to sing there.
ผมได้ยินหล่อนร้องเพลงอยู่ที่นั่น
มีคนได้ยินเธอร้องเพลงอยู่ที่นั่น
Active : Someone made her cry.
Passive : She was made to cry.
มีคนทำให้หล่อนร้องไห้
หล่อนถูกทำให้ร้องไห้
Active : I saw Daeng steal the money.
Passive : Daeng was seen to steal the money.
ผมเห็นแดงขโมยเงิน
มีคนเห็นว่าแดงขโมยเงินไป
· เกี่ยวกับกริยา help ถ้าเป็นภาษาอเมริกัน (American English Usage) ไม่นิยมใช้ to ตามหลัง แต่ในประเทศอังกฤษ (British English Usage) ยังนิยมใช้ to ตามหลังกันอยู่ เช่น
อเมิรกัน : She helped her mother cook breakfast.
หล่อนช่วยแม่ของเธอทำอาหารเช้า
อังกฤษ : She helped her mother to cook breakfast.
หล่อนช่วยแม่ของเธอทำอาหารเช้า
(3) Infinitive ที่เคยมี to นำหน้า ก็จะไม่มี to นำหน้า (bare-Infinitive) ทันที เมื่อไปวางอยู่หลังคำกริยาวลีต่อไปนี้
Had better
|
Would rather
|
Need hardly
|
Had rather
|
Would sooner
|
Cannot but
|
Had sooner
|
|
เช่น
You had better tell me the truth.
(อย่าใช้ : You had better to tell me the truth.)
คุณควรบอกความจริงแก่ผมดีกว่า
I had rather work here.
(อย่าใช้ : I had rather to work here.)
ผมควรจะทำงานอยู่ที่นี่ดีกว่า
Your rather would sooner take a taxi than walk.
(อย่าใช้ : Your father would sooner to take a taxi than walk)
บิดาของคุณควรจะไปแท็กซี่ดีกว่าเดิน
He need hardly tell me this serious matter.
(อย่าใช้ : He need hardly to tell me this serious matter.)
เขาไม่น่าบอกเรื่องร้ายแรงนี้ให้ผมทราบเลย
I cannot but agree to your plan.
(อย่าใช้ : I cannot but to agree to your plan.)
ผมเห็นด้วยกับโครงการของคุณ
My friend had sooner return today.
(อย่าใช้ : My friend had sooner to return today.)
เพื่อนของผมควรกลับมาวันนี้ดีกว่า
การใช้แต่ to โดยไม่มี Infinitive ต่อท้าย
นักศึกษาทั้งหลายครับในบางโอกาส เราอาจจะ omit คำกริยาเสียก็ได้ โดยใช้แต่ to เท่านั้น ทั้งนี้ก็เพราะได้มีการกล่าวถึงกริยา (Infinitive) ตัวนั้นมาก่อนแล้ว เช่น
He will come if he wants to.
(= He will come if he wants to come.)
เขาจะมาถ้าเขาต้องการ (จะมา)
I don’t work harder than I need to.
(=I don’t work harder than I need to work.)
ผมจะไม่ทำงานมากกว่าไปกว่าที่ผมจำเป็น (ต้องทำ)
He would like to do but he’s afraid he won’t be able to.
(=…………….won’t be able to do.)
เขาอยากจะทำ แต่เขาเกรงว่าเขาจะไม่สามารถทำได้
I want to give him but I am unable to.
(=……………unable to give.)
ผมต้องการจะให้เขา แต่ผมก็ไม่สามารถ (จะให้ได้)