เมื่อประโยค Direct Speech ขึ้นต้นด้วยสำนวน Let’s ซึ่งแสดงถึงคำชักชวน เชิญชงวนเพื่อทำกิจอย่างใดอย่างหนึ่ง เมื่อเปลี่ยนเป็น Indirect Speech ให้ใช้กริยา propose, suggest, advise หรือ urge เป็นกริยาในประโยคนำ (แทนการใช้ said, say) ส่วน Let’s ให้ไปใช้ them แทน ตามแบบ (Pattern) ดังนี้
กริยาประโยคนำ + them + Infinitive with “to”
เช่น
Direct : Santi said, “Let’s go for a walk.”
สันติพูดว่า, “เราออกไปเดินเล่นกันเถอะ”
Indirect : Santi urged them go to for a walk.
สันติชวนพวกเขาไปเดินเล่น
Direct : Jo said, “Let’s draw a picture of a hen.”
โจพูดว่า, “เรามาวาดภาพแม่ไก่กันเถอะ”
Indirect : Jo proposed them to draw a picture of a hen.
โจชักชวนพวกเขาวาดภาพแม่ไก่
ข้อสังเกต : ประโยค Direct Speech ที่มีถ้อยคำแสดงความใกล้ไม่จำเป็นต้องเปลี่ยนเป็นถ้อยคำแสดงความห่างไกลใน Indirect Speech เสมอไป ทั้งนี้ย่อมแล้วแต่ความหมายของการใช้ในแต่ละประโยค
เช่น
1. เมื่อวานนี้แดงพูดว่า “I do not see her these days.”
หมู่นี้ผมไม่ค่อยพบหล่อนเลย.
ถ้าเรานำคำพูดของแดงมาเล่าให้คนอื่นฟังในวันนี้ ก็อาจพูดได้ดังนี้
Daeng said yesterday that he did not see her these days.
แดงพูดเมื่อวานนี้ว่าเขาไม่ได้พบหล่อนเลยหมู่นี้
(ไม่ต้องเปลี่ยน these เป็น those)
2. ดำพูดที่โรงเรียนว่า “I want her to be here.”
ผมต้องการให้หล่อนมาปรากฏกายที่นี่.
ถ้าเรานำคำพูดของดำมาเล่าให้อีกคนหนึ่งฟัง และก็เล่าให้ฟัง ณ ที่โรงเรียนตรงที่ดำพูด ก็ไม่ต้องเปลี่ยน here เป็น there โดยพูดดังนี้
Dam said that he wanted her to be here.
ดำพูดว่า เขาต้องการให้หล่อนมาปรากฏกายที่นี่.
แต่ถ้าเรานำไปพูดที่อื่น (ไม่ใช่ที่โรงเรียน) ก็ต้องเปลี่ยน here เป็น there เช่น
แต่ถ้าเรานำไปพูดที่อื่น (ไม่ใช่ที่โรงเรียน) ก็ต้องเปลี่ยน here เป็น there เช่น
Dam said that he wanted her to be there.
ดำพูดว่า เขาต้องการให้หล่อนไปปรากฏกายที่นั่น.
3. ขาวยกเสื้อตัวหนึ่งชูขึ้นแล้วพูดว่า “This is my shirt.” (นี้คือเสื้อของฉัน) แล้วเราก็เอาไปเล่าให้คนอื่นฟัง โดยเอาเสื้อตัวที่ขาวชูขึ้นนั้นไปด้วย ชี้ให้คนอื่นดูแล้วพูดขึ้นว่า
Khao said that this was his shirt.
ขาวพูดว่า นี้คือเสื้อของเขา
(ไม่ต้องเปลี่ยน this เป็น that)
แม้นัยอื่นก็ขอให้ทุกคนนำไปเทียบตามนี้ โปรดอย่าลืม!