เมื่อไรควรใช้ Present Subjunctive

เมื่อไรควรใช้ Present Subjunctive

เราใช้ Present Subjunctive (คือกริยาช่อง 1 ไม่เติม s) เมื่อ…..

ก)อยู่หลัง “กริยา + that” ได้แก่กริยาต่อไปนี้

Ask that	ขอร้องว่า
Urge that	เตือนว่า
Order that	สั่งว่า
Prefer that	เห็นสมควรว่า
Insist that	ยืนกรานว่า
Advise that	แนะนำว่า
Suggest that	แนะนำว่า
Require that	ขอร้องว่า
Request that	ขอร้องว่า
Demand that	ต้องการว่า
Propose that	เสนอว่า
Recommend that	แนะนำว่า

เช่น

I ask that I be allowed to see the Prime Minister.

ผมขอร้องว่า ขอให้ผมได้รับอนุญาตเข้าพบท่านนายกรัฐมนตรีเถอะ

She requested that he telephone her family.

หล่อนขอร้องว่า ให้เขาโทรศัพท์ไปยังครอบครัวของหล่อน

I demand that Jimmy go to see a doctor at once.

ผมขอร้องว่าให้จิมมี่รีบไปหาหมอ

The hostess urged that we all stay for dinner.

เจ้าของบ้านรบเร้าให้พวกเราทั้งหมดอยู่ทานอาหารเย็นก่อน

The teacher recommended that every student buy a dictionary.

ครูได้แนะนำว่า ให้นักศึกษาทุกคนซื้อพจนานุกรม

ข) อยู่หลัง it is (was) + Adjective (บางคำ) + that เช่น

It is necessary that he go home at once.

เป็นสิ่งจำเป็นที่เขาจะต้องรีบกลับบ้าน

It’s important that she be brave.

เป็นเรื่องสำคัญที่หล่อนจะต้องกล้าหาญ

It was essential that we buy food yesterday.

เป็นสิ่งจำเป็นที่เราซื้ออาหารเมื่อวานนี้

It is advisable that he take exercise every morning.

เป็นการสมควรที่เขาออกกำลังกายทุกๆเช้า

It’s proper that she practice driving a car.

เป็นสิ่งที่เหมาะสมที่หล่อนหัดขับรถ

It is stranger that John remember my words.

เป็นเรื่องแปลกที่จอห์นจำคำพูดของผมได้

อนึ่ง ถ้าเราไม่ต้องการจะใช้ Present Subjunctive (คือ กริยาไม่เติม s) ตามหลังคุณศัพท์ที่กล่าวมานี้ เราจะใช้ to-infinitive มาแทนก็ได้ (it is important + for someone + to-infinitive) เช่น

Present Subjunctive : It it important that you follow the construction.

to-infinitive : it is important that for you to follow the construction.

เป็นสิ่งจำเป็นที่คุณจะต้องติดตามดูแลการก่อสร้าง

It is necessary that Tom earn his living by himself.

= it is necessary for Tom to earn his living by himself.

เป็นเรื่องจำเป็นที่ทอมหาเลี้ยงชีพด้วยตัวเขาเอง