เรียนภาษาอังกฤษ วันนี้เราจะพาทุกคนท่องไปในโลกของกวี หรือ นักประพันธ์ ซึ่งได้เสกสรรค์คำที่ไพเราะเพราะพริ้งมาให้เราได้อ่านกัน..
ขึ้นชื่อว่าบทกวี ไม่ว่าจะเป็นของชาติใดภาษาใด ก็ย่อมไพเราะเสนาะหูด้วยกันทั้งนั้น สำหรับผู้ที่หลงใหลในคำคมแล้วไม่ต้องพูดถึง…ขนาดเราคนธรรมดาพอได้ฟัง ได้ลองอ่านแล้วก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ว่า “คิดได้ยังไงหนอ”
แม้ว่าบทกวีที่เอามาให้ลองหัดอ่าน หัดแปลนี้จะไม่ได้ยาวอะไรมากนัก…แต่ขอให้เราลองแปลจากภาษาอังกฤษไปเป็นภาษาไทยดูซิว่าเราจะแปลได้สละสลวยแค่ไหน อย่าเพิ่งเปิดดึกน่ะจ๊ะ และก็อย่าเพิ่งดูคำแปลที่ให้มาด้วยน่ะ…ตามนี้เลย
ขึ้นชื่อว่าบทกวี ไม่ว่าจะเป็นของชาติใดภาษาใด ก็ย่อมไพเราะเสนาะหูด้วยกันทั้งนั้น สำหรับผู้ที่หลงใหลในคำคมแล้วไม่ต้องพูดถึง…ขนาดเราคนธรรมดาพอได้ฟัง ได้ลองอ่านแล้วก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ว่า “คิดได้ยังไงหนอ”
แม้ว่าบทกวีที่เอามาให้ลองหัดอ่าน หัดแปลนี้จะไม่ได้ยาวอะไรมากนัก…แต่ขอให้เราลองแปลจากภาษาอังกฤษไปเป็นภาษาไทยดูซิว่าเราจะแปลได้สละสลวยแค่ไหน อย่าเพิ่งเปิดดึกน่ะจ๊ะ และก็อย่าเพิ่งดูคำแปลที่ให้มาด้วยน่ะ…ตามนี้เลย
A primrose by a river’s brim
A yellow primrose was to him
And it was nothing more
To me the meanest flower
That blows can give
Thoughts that do often
Lie too deep for tears
แปลภาษาอังกฤษเป็นไทย
ดอกพริมโรสริมฝั่งแม่น้ำ
กับเขามันก็คือดอกพริมโรสสีเหลือง
มันมิได้เป็นอย่างอื่นไปมากกว่านั้น
กับฉันแม้ดอกไม้ไร้ค่าที่โบกพัดพลิ้วอยู่ ก็สามารถก่อให้
เกิดความนึกคิดที่แฝงไว้อย่างลึกล้ำมากเกินกว่าน้ำตา
สำหรับคนที่ไม่ค่อยชอบบทกวีอาจจะฟังดูแปลกๆ…อันนี้ก็ไม่เป็นไร
ถือซะว่าเปลี่ยนบรรยากาศการเรียนภาษาอังกฤษให้กับตนเองก็แล้วกัน
เพราะว่าเราคงจะเลือกเรียนเฉพาะส่วนที่เราชอบมิได้หรอก..การได้เรียนภาษาอังกฤษในหลากหลายสถาการณ์มันจะทำให้เราเก่งขึ้นเอง..ลองดูแล้วจะรุู้ว่าที่บอกมาเป็นเรื่องจริง